Omgaan met kwetsbaarheid

Kwetsbaar zijn.

De betekenis van het woord kwetsbaarheid is volgens het woordenboek: weinig beschermd tegen beschadiging....

Als we aan kwetsbaarheid denken, denken we meteen aan emoties zoals  angst, schaamte en onzekerheid. We zijn kwetsbaar, dus we kunnen beschadigd raken, we zijn onzeker, bang en dus liever risico mijdend.

We beschermen ons tegen mogelijke pijn, verdriet of teleurstelling..

 

Maar kwetsbaarheid is ook de plek waar alle positieve emoties geboren worden. Positieve emoties die we nodig hebben in het leven, zoals vreugde, liefde, plezier en empathie.

 

Als je bang bent voor kwetsbaarheid, kom je moeilijk bij empathie.

Vertelt iemand mij iets heel kwetsbaars, dan kan ik er alleen maar met empathie instappen en echt meevoelen, want je krijgt geen verdere toegang tot iemands kwetsbaarheid als je niet empathisch bent en reageert , als je niet ook kwetsbaar wilt zijn. Het is belangrijk eerst heel uitgebreid in te leven en mee te voelen.

 Dat is niet altijd makkelijk..

 

Stel,  je dochter vertelt je iets vreselijks wat ze heeft meegemaakt, ze is  is gepest op school…  Moest in de pauze alleen haar boterham opeten. Iedereen lachtte om haar.

Je kunt erop reageren door te zeggen: ik zei je toch, je moet ook… en waarom doe je……. of zelfs: waarom sla je niet van je af?

Eigenlijk doe je precies het tegenovergestelde van wat je zou moeten doen..en zeg je feitelijk: ‘schaam je! ..dat je dat hebt laten gebeuren!…..

 

Is dat empathisch? Niet echt. De volgende keer zal ze zich eerst goed bedenken voor ze weer zoiets vertelt.. Ze heeft zojuist feitelijk geleerd dat ze niet kwetsbaar mag zijn, ook niet naar jou toe..

We hebben ons er allemaal wel eens schuldig aan gemaakt.

 

Wat je ook vaak ziet gebeuren dat iemand heel kwetsbaar een verhaal vertelt en dat de luisteraar er direct mee 'aan de haal gaat'.... in de trant van .. oh...dat heb ik ook meegemaakt en......bla bla bla.  Het verhaal afmaakt met zijn eigen verhaal. En hoe hij ermee om ging. Ook niet erg empatisch.

 

Empathie  is belangrijk om toegang te krijgen tot kwetsbaarheid. Een betere reactie van de ouder richting het kind zou misschien kunnen zijn:  uitgebreid te luisteren en mee te leven:  'o  god, dat is zo moeilijk, het spijt me dat je dat hebt meegemaakt.  Heel naar. ' En je praat er over … en je luistert vooral, stelt vragen, en zegt ' ik begrijp het'...en ..vertelt dan pas dat jij misschien als ouder dat ook wel eens ervaren dat je je zo voelde… misschien recent nog..en je vertelt erover .... in de trant van 'dit soort dingen komt wel eens voor'....

 

Wanneer de ander zich begrepen voelt heb je de sleutel tot een goede relatie te pakken. Of die nu liefdevol, vriendschappelijk of zelfs zakelijk is..

Stephen Covey schreef in zijn boek over persoonlijk leiderschap 'Probeer eerst te begrijpen en dan pas begrepen te worden.'

 

 

Kwetsbaarheid begint met moed.

Moed om er te zijn en jezelf te laten zien.