Verantwoordelijkheid nemen en laten

Persoonlijk leiderschap. Zelf je leven leiden. Het begint met het woord verantwoordelijkheid. Ieder mens is verantwoordelijk voor zijn of haar eigen behoeften, gevoelens, motivatie en verwachtingen.

                      

Verantwoordelijkheid nemen


Een eerste stap is dat dat je je bewust bent van deze verantwoordelijkheid en verantwoordelijkheid neemt. Misschien denk je: dat is toch vanzelfsprekend. Maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Mensen die hun verantwoordelijkheid niet nemen :

  • voelen zich vervelend of niet fijn maar wijzen de ander aan als veroorzaker voor dit gevoel
  • hebben te weinig oog voor hun eigen behoeften of geven te weinig aandacht aan hun eigen persoonlijke behoeften
  • maken geen keuzes op basis van de eigen behoeften of ze laten hun keuzes afhangen wat de ander  ervan vindt.

Verantwoordelijkheid bij de ander laten liggen


Een tweede stap is dat je  de verantwoordelijkheid van de ander, 'de buurvrouw' ook daadwerkelijk bij de buurvrouw laat liggen. Dat wordt in tal van woorden aangeduid als loslaten.

 

En dit loslaten is heel wat anders dan zeggen: ‘zij bekijkt het maar’.

Loslaten is: ik geef de ander de ruimte om zijn eigen behoeften te vervullen, zijn eigen keuzes te maken op basis van eigen behoeften. Ik laat bijvoorbeeld de verantwoordelijkheid voor de gevoelens van de buurvrouw bij de buurvrouw liggen. Ik wil en kan niet verantwoordelijk zijn voor de gevoelens van de buurvrouw. Die zijn van haar.  Ook als zij verdrietig is, geïrriteerd, gefrustreerd, jaloers, achterdochtig, wantrouwend of gespannen.
 Zelfs al vind ik het jammer of vervelend dat buurvrouw boos is dan weet ik dat ik er nog niet verantwoordelijk voor ben.

Het is haar gevoel over iets.


 

Wie de verantwoordelijkheid niet bij de ander kan laten liggen en wie niet kan loslaten ontneemt de ander haar keuzevrijheid en bemoeit zich daar teveel mee.

Valkuilen als oververantwoordelijk, overbetrokken, bemoeizuchtig of opdringerig komen hier snel om de hoek kijken.

                       

Ga je je verantwoordelijk voelen voor de gevoelens van de buurvrouw,  voel je je schuldig als de buurvrouw boos of gefrustreerd is, dan stel je alles in het werk om nare gevoelens bij de buurvrouw weg te nemen. De valkuil hierbij is  'pleasegedrag’ .

Je doet alles doen om het haar naar de zin te maken ter compensatie van haar gevoel. Daar wordt jij niet blij van los van het feit dat je met dit gedrag voortdurend over de grens gaat. 

           

Onbalans in verantwoordelijkheid


Als er een onbalans ontstaat in verantwoordelijkheid nemen en verantwoordelijkheid bij de ander laten, heeft dat invloed op jou zelf. Op jouw eigen goede gevoel en ook op de relatie met de ander.

Je maakt jezelf  groter en sterker en die ander maak je kleiner, omdat je feitelijk laat weten dat hij of zij niet voor zichzelf kan zorgen! was dat de bedoeling?

 

Verantwoordelijkheid nemen en laten

Enerzijds is het goed verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen behoeften,  je eigen hoeveelheid energie,  je gevoelens, je gedachten en je motivatie.

 

En anderzijds is ook het loslaten van alle zaken waarop je geen invloed hebt belangrijk. Concentreer je op zaken die er echt toe doen. En straal uit naar de ander: je kan het !

 

balans bewaken